Literatura w przekładzie, przekład w literaturze (na przykładzie polskich „Hamletów”)
Głównym celem lekcji Zofii Ziemann jest uwrażliwienie uczniów na problematykę przekładu, której zazwyczaj nie porusza się na lekcjach języka polskiego nawet przy omawianiu dzieł literatury powszechnej, a więc dzieł tłumaczonych na polski. W wymiarze poznawczym uczniowie przede wszystkim powinni zrozumieć, że każdy przekład jest interpretacją, jednym z wielu możliwych, konkurencyjnych lub uzupełniających się odczytań.
Zadaniem lekcji jest sproblematyzowanie powszechnego sądu, że aby tłumaczyć, wystarczy znać obcy język, i ukazanie przekładu jako działalności twórczej – w takim ujęciu tłumacz jest współautorem dzieła, a nie tylko bezstronnym pośrednikiem. Służyć temu będzie ukazanie szerokiego wachlarza rozwiązań translatorskich, celowo bez odniesienia do oryginału. Dodatkowo, w wymiarze praktycznym, celem lekcji jest również wykształcenie u uczniów wrażliwości na wariantywność w literaturze (różne tłumaczenia, ale także różne wydania – naukowe, popularne), co w założeniu ma prowadzić do podejmowania bardziej świadomych wyborów czytelniczych, nie tylko w odniesieniu do literatury tłumaczonej, lecz także rodzimej.
